skrawek drugi

„Ludzi nie kocha się za to, że są doskonali, tylko pomimo to, że tacy nie są.”

Ty byłaś doskonała. W każdym calu. Nie miałaś żadnych wad dopóki nie sprawiłem ,że one się pojawiły. To przeze mnie przybyło Ci kilka wad, dlatego właśnie odszedłem. Byłaś doskonała, a ja to niszczyłem.

„Miłość czyni nas kłamcami.”

Zostałem zwykłym kłamcą. Po jednej z naszych kłótni spędziłem noc z inną dziewczyną.  Okłamywałem Cię na każdym kroku. Z biegiem czasu sama to zauważyłaś. Wtedy musiałem powiedzieć Ci prawdę. Doskonale wiedziałem jakie będą tego konsekwencje.

 „Najbardziej bezlitosną rzeczą na świecie jest miłość. Kiedy jej zabraknie, pustki, która po niej zostaje, nic nie może wypełnić, nawet wspomnienia.”

Jedyne co mi po Tobie zostało to wspomnienia. W moim życiu już na zawsze pozostanie pustka. Pustka ,której nikt nie jest w stanie wypełnić. Pustka po Tobie.  

„Po jakim czasie zapomina się zapach kogoś, kto nas kochał? A kiedy samemu przestaje się kochać?”

Czy w ogóle jest to możliwe? Nie można przestać kochać. Nigdy nie zapomnę Twojego uśmiechu, zapachu… Nigdy nie zapomnę Ciebie.

„Kochać - to utracić panowanie nad sobą”

Nigdy nie wypowiedziałem tych ważnych słów. Myślałem ,że to oczywiste. Ale dla Ciebie wcale takie nie było. Mogłaś pomyśleć, że Cię nie kocham . To totalna bzdura. Miłość do Ciebie sprawiła, że utraciłem nad sobą panowanie. Miłość sprawiła, że spanikowałem . Sprawiła ,że zupełnie się pogubiłem. Miłość sprawiła, że Cię zawiodłem.

„Gdzie skarb wasz, tam i serce wasze.”

Nigdy Ci tego nie powiedziałem, ale to właśnie Ty jesteś moim skarbem. To właśnie przy Tobie jest moje serce. Już na zawsze. 

 

*

Chciałabym podziękować Wam za tak miłe przyjęcie. Każdy komentarz znaczy dla mnie naprawdę bardzo wiele. Dziękuję.  Dzisiaj pozostawiam Wam punkt widzenia głównego bohatera. Kolejny skrawek będzie już czymś bardziej normalnym ,połączeniem narracji Antoniny i Wojtka.
ask

Buziaki